İÇERİK KATEGORİLERİ

Nur Hanımın Sezaryen Doğum Öyküsü

Bütün umudunu yitirmiştim ve sonra araştırma oldu meğersem kanımda pıhtılaşma varmış. Kan sulandırıcı iğne vuruldum. Derken akabinde 3 tane yavrum oldu. Hamdu senalar olsun Rabbim'e.
İlk bebeğim 12 haftalıkken karnımda oldu evliliğimin 3. ayında idim. Bir Kış Günü Kar lapa lapa yağıyordu. Hastaneye gittiğimizde kontrol amaçlı Bebeğimin karnımda 3 hafta önce öldüğünü söylediklerinde dünya başıma yıkıldı. O acının tarifi yoktu. Apar topar Devlet Hastanesi'ne giderek acil kürtaj oldum. Gecenin ikisinde avazım çıktığı kadar bağırdım bütün doktorlar hasta bakıcılar kapıyı dikildi bu kadına ne yapıyorsunuz diye. Bu Benim İlk Kaybımdı. Bedenimden Ruhumdan çok şey gitmişti. 
 
 
Derken ikinci kez gebelik sevinci iyi yaşadım. O da hüsran oldu benim için boş gebelikti. Ve ikinci kez kürtaj masasına yatmıştım. Derken zaman su gibi akıp gidiyordu ve üçüncü kez hamileydim. Ve tekrardan aynı şey başıma geldi boş gebelik. Ve üçüncü kez kürtaj oldum. 
 
Bütün umudunu yitirmiştim. ve sonra araştırma oldu meğersem kanımda pıhtılaşma varmış. Kan sulandırıcı iğne vuruldum. Derken akabinde 3 tane yavrum  oldu. Hamdu şenalar olsun Rabbim'e. 
 
Ve geçen sene Ocak ayında skar gebelik yaşadım. Bu benim dördüncü Kayıbımdı. Bu ilaçla düşürüldü. Ama bir kez daha anne olmayı çok istiyordum. Sanırım tek çocuk olarak büyüdüğümden Geniş Aile özlemi vardı. Dördüncü sezeryanin Çok riskli olduğunu doktorlar sürekli söylüyorlardı. Skar gebelik yaşadığım zaman. Hastaneden çıktığımızda eşimin bana " Başka çocuk yok unut aynısı olma riski var" dediği zaman, Benim cevabım şu olmuştu. " Ben Rabbime sığınıyorum Rabbime güveniyorum bir tane daha istiyorum ölsemde kalsamda" ve bir sene sonra, Tekrar hamile kaldım. Tabii ki skar olma durumu yüksek idi. Korku heyecan hepsi bir aradaydı. Bir an önce 5 haftalık olup ultrasona girip yerleşimini merak ediyorduk. Ve derken 5. Haftam olmuştu. kesenin rahmin içine mi, Yoksa eski sezeryan dikişinin içine yerleştiğini merak ediyorduk. Ve derken kendimizi doktorda bulduk. Çok şükür Doktor muayene etti. Dedi ki " Bir iki gün daha Geç döllenme olsaydı bu da skar olacaktı dedi." Kıl payı kurtulmuşsun dedi. Ve o andaki Sevincimizi tarif edemem. Çok şükür diyerek ayrıldık. Ve 9 ayım çok güzel bir şekilde geçti. Ne kadar doktorların kopsada nasıl cesaret edersin dese de ben Rabbime güveniyordum. Çünkü her şeyi göze almıştım. Cesaretli bir kadındım. Ardımda üç çocuğum vardı. Ve derken 3 Temmuz 2018 günü planlı sezeryan olmak üzere doğuma girdim. 
 
Her şey güzeldi odamızı süslemiştik. Heyecan içindeydik. Doğuma girdim. 2 saat sonra doğumdan  çıkıp odaya aldılar. 15 - 20 dakika her şey normaldi. Eşim, arkadaşım,ailem yanımda idi. Dikiş yerlerimde ağrı mevcuttu. Sonra ben de birden bire terleme başladı. Kendimi çok garip hissediyorum. Saçlarımın dibinden pıtır pıtır ter damlıyordu. Arkasından mide bulantım başladı. Ve kusmaya başladım. Kustukça dikiş yerlerim felaket açıyordu. Ve bağırmaya başladım açıdan. Bir yandan ağlıyordum yüksek sesle. Herkes ne olduğunu anlayamadı Doktorlar dışarı aldılar yakınlarımı. Sonra baktılar ki rahimde kanama başladı. Pıhtılaşma başlamış. Apar topar odaya uzman doktorlar hemşireler girdi ultrason cihazları getirdiler. Ben ne olduğunu anlayamadım. Rahibimden pıhtıları el ile almaya başladılar. Onlar aldıkça Ben çığlık çığlığa bağırıyordum????????????
 
Bu acının tarifi yok. Sonra 20 dakika boyunca uğraştılar benimle. Yakın takibe Apar topar aldılar. Orada bir 10 dakika daha müdahale ettiler. Her müdahale edişlerinde ben bağırıyordum ???? zaten yeni sezeryandan çıkmışım. Üstüne bir de bunlar yaşanıldı. 
 
Derken oradan da beni doğumhaneye aldılar apar topar. Rahime balon koydular kanamayı durdurmak için. İşlem olduktan sonra çatalda ölü gibi yatmışım. Acil kan nakli yapıldı sarı kan ve kırmızı kan. Çok kan kaybetmiştim. Halsizdim yorgunum, bitkinim. Ve Bebeğimi bile düşünememiştim. Aklıma bile gelmiyordu o açıdan???? derken orada 1 saat uyumuşum. 
 
Tekrar beni Yakın Takip merkezine aldılar. Neredeyse rahimim alınacaktı. Yakın Takip merkezinde iki gün durdum aç ve susuz. Sırt üstü yatmaktan Her yerim acıyordu. Ne yana dönebiliyordum ne de başka türlü. Ve Rahimimdeki balon sebebiyle 20 dakika arayla aşırı sancı ağrı geliyordu. Sayıyordum 23 saniye sürüyordu. Ve bu arada aşırı kan kaybetmeye devam ettim. Hemşire 10 dakika arayla bakıp not alıyordu.  Derken iki günde doldu. Balonu aldılar. Ve kanamam azaldığını söylediler. Çok şükür. Ve o sırada bebeğim aklıma geldi. Bebeğimden haber var mı odaya aldılar mı dedim hemşireye. Hemşire de Bebeğimin sevk olduğunu söyledi. Bende bir korku bir panik oldu. Neden dedim, Sebep ne dedim. dediler biraz solunum sıkıntısı olduğu için burada da yer olmadığı için özel hastaneye sevk oldu dediler. Sonrasında anladım ki çok önemli bir durumu yokmuş. Derken İki gün sonra beni normal odaya aldılar. Çok şükür Rabbime dedim kabuslu günler geçti. 
 
Odamdaki süsler her şey öylece kaldı Bebek yoktu ???? derken eve çıktım. Bebeğim bir hafta kuvezde kaldı akciğerlere şu kaçması sebebiyle gözlem altında tutuluyordu. Önce üzülmüştüm ama sonra iyı ki böyle oldu. Çünkü ben kendimde değildim bebekle nasıl  ilgilencektim nasıl süt verecektim o haldeyken. 5 gün sonra evime geldim. Kızım da bir hafta kaldı. Süt sağıp eşimle gönderdim. Derken o da bir hafta sonra çıktı. Evimize geldik. Yani Benim Bu yaşadığım olaylar gerçekten çok ağır olaylardı. Ama ben her şeyi bilerek göğüs gererek yola çıkmıştım kimsenin suçu yoktu. Çünkü ben sadece Rabbime inandım ve güvendim. 
 
Bu yaşadıklarıma da şu gözle baktım. "GÜNAHLARIMA KEFARET"

<< Önceki Hikaye
İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK YAZILAR