Aklımda hep normal doğum vardı. Aksi bir durum olmadığı taktirde kendimi normal doğuma hazırladım. Manevi anlamda bunun bir mucize olduğuna inanıyor ve bu mucizeyi yaşamak istiyordum. Bunun için okuduğum pozitif doğum hikayeleri de bana moral kaynağı oldu tabi.

Bunun dışında hiç hareketsiz kalmadım. Evimin işlerini yaparak bile kendime bir hareket imkanı oluşturuyordum. Yürüyüş yapıyordum. Gezmelerimden de geri kalmıyordum tabi. Hatta bana yollarda doğuracaksın diyen bile oluyordu. Hamileliğimin 38+2 (bkn: gebelikveannelik.com/38-hafta-gebelik ) haftasındaydım. 8 Haziran Çarşamba günü iftara misafir çağırmıştık. Annemle birlikte iftar hazırlığı yaparken çok hafif sancılar hissetmeye başladım fakat doğum sancısı olduğunu  tahmin etmedim. Rutin kasılmalar diye düşündüm.

Ardından ikindi saat 3 gibi nişanım gelince doğumumun  yaklaştığını anladım.  Ama ben hâlâ  rahatım yani panik yapmadım. Yemeğimizi  hazırladık ve akşama misafirimizi  ağırlarken  sancı aralıklarımın saati 1 saat aralıklarla geliyordu. Ben kimseye belli etmek istemesemde sancı kasılmaları yüzümden anlaşılıyormuş meğer. 22.30 civarı misafirlerim  gidince ılık bir duş  aldım. Kendimi rahatlatma yöntemlerini tercih ediyordum. Duş alırken de sürekli hem dua edip hem kızımla  birlikte bunu başaracağımıza inanıyor, onu kucağıma almanın hayalini kuruyordum.

Duştan çıktıktan sonra saçlarımı tarayıp  kuruttum. 1 saat aralıklarla gelen sancımın dakikaları artık daha da azalıyordu. Saçlarımı kuruturken  fön makinesini  karın bölgeme  tutup sıcaklığın rahatlatıcı etkisini yaşadım. Ve yaptığım egzersizlerle (bkn: gebelikveannelik.com/hamilelikte-egzersiz )  kendimi olabildiğince rahatlattım.

Artık doğum gittikçe yaklaşıyordu. Sancı aralıklarım 5-10 arası dakikaya düşünce hastaneye gittik. Giderken bile kızımız gelirse onu alır geliriz gelmezse hava almış oluruz diyerek çıktık. Hastanemiz yakındı. Gece 1 de hastaneye gittik. Gittiğimizde  muayene eden nöbetçi doktor 7 cm açılma olduğunu söyleyince ben yine şaşkınlık içinde mutluluk yaşadım. Doğum için 3 cm kalmıştı. Kendi doktorumuza gelmesi için haber verildi. Beni hemen nst ye aldılar. Ve ben yine her sancı geldiğinde dua edip  kendime moral veriyordum.  

Tekrar muayene ettiklerinde açılma 8 cm olmuştu. Doktorumun gelmesine 5 dk kala suni sancı verdiler. Serumu bağladıktan sonra suyum geldi ve beni hemen doğumhaneye  aldılar. Ve gece saat 01.00 de hastaneye giden biz 02.22 de o mucizeyi gerçekleştirdik.

Artık  Kızım Ada kucağımdaydı. Başarmıştık çünkü inanmıştık. Şimdi 40 günlüğüz  ve günden güne dünya tatlısı oluyoruz . Siz de gerçekten  inanın ve isteyin. Normal doğum mucizesini yaşayın.

<< Önceki Hikaye Sonraki Hikaye >>